پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

مدت‌ها می‌گذرد که دیگر منبر‌ها و کرسی‌های سخنرانی در مساجد و دانشگاه‌ها و هیئات خالی از سخنرانان با سواد و معلومات است و عملاً عرصه برای افرادی باز شده است که فن بیان خوبی دارند و بعد از هر سخنرانی فوراً کلیپ‌های چنددقیقه‌ای‌شان بیرون می‌آید؛ جدا از عدم حفظ شأن منبر و کرسی سخنرانی، باطن مطالب این افراد آمیخته‌ای از داده‌های درست و غلط و بیهوده است که به‌مرور نادرستی آن‌ها مشخص می‌شود و بیش از پیش فقدان متفکران نسل اول انقلاب و لزوم شناساندن متفکران نسل جدید به جامعه را برملا می‌کند.

رضا ماحوزی می‌گوید: شریعتی از فلسفه به انحای متعدد در آثار و اندیشه‌های خود استفاه می‌کرد، متن‌ها این استفاده در جریانی فلسفی تبلور یافت که خواهان تغییر وضع موجود بود. هرچند وی از عبارت «پفیوزان تاریخ» برای فیلسوفان استفاده کرده، اما برای او این صفت مخصوص کسانی است که وضع موجود را توجیه کرده‌اند و در کنار منقل مثلث زر و زور و تزویر نشسته و کامی گرفته‌اند.

استاد فلسفه دانشگاه گفت: شریعتی را به اعتبار یک بحث جامعه‌شناسانه و تاریخی می‌توان در تبار روشنفکران دینی قلمداد کرد. اما آیا به راستی به لحاظ فلسفی و متافیزیکی می‌توان او را در زمره روشنفکران دینی قرار دارد؟ به اعتقاد بنده به هیچ وجه!